De film installatie FELICITY OF A RICE GRAIN is geselecteerd voor de tentoonstelling BIG ART BAJES te Amsterdam
Bekijk fragment:
FELICITY OF A RICE GRAIN (Netherlands) QUARTER FINALIST 2023
Margreet Kramer
In het rijke tapijt van de mondiale cinema zijn het vaak de fijndradige, minutieus gedetailleerde stukken die oplichten. Dat is de magie van Margreet Kramer's Felicity Of A Rice Grain, een ode aan de universaliteit van menselijke emoties en de nuances van het alledaagse. In zijn 73 seconden bereikt deze film wat epische films zelden durven aan te raken: de diepgang van het alledaagse.
Kramers genialiteit ligt in haar vermogen om het gooien van rijst - een symbool van liefde, geluk en continuïteit in verschillende culturen - te verheffen tot een uitgebreid tafereel van rauwe menselijke emotie. Deze film, die doet denken aan de zorgvuldig gechoreografeerde werken van Tarkovsky of de rauwe intimiteit van Cassavetes, neemt kijkers mee op een contemplatieve reis en nodigt ons uit om te genieten van elk beeld.
Puttend uit de Freudiaanse sferen van de psychoanalyse, wordt je herinnerd aan de inherente dualiteit van menselijke handelingen. De rijst, die in slow motion wordt gegooid, wordt niet alleen een symbool van feest, maar ook een contemplatie van het leven zelf. Elke korrel lijkt, net als individuele momenten, op zichzelf onbeduidend. Toch vormen ze samen het mozaïek van ons bestaan - een mix van vluchtige vreugden, kortstondige pijnen en de onophoudelijke mars van de tijd.
Wat misschien wel het meest intrigeert aan deze korte film is Kramers gewaagde beslissing om het "lichaam in zijn actualiteit" te laten zien. Net als Yasujirō Ozu's voorliefde voor 'pillow shots', blijft Kramer stilstaan bij de schoonheid van de menselijke vorm en viert hij deze in al zijn rauwheid en kwetsbaarheid. Door de kunstmatigheid van glamour te vermijden, doet de film denken aan het werk van Agnès Varda of Chantal Akerman, waar het lichaam een canvas wordt van ervaringen, herinneringen en stille verhalen.
Bovendien is de nadruk op herhaling in dagelijkse activiteiten een meesterzet. Kramer kanaliseert hier het ethos van films als Groundhog Day of Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles, door de cyclische aard van het bestaan te benadrukken. Deze herhaling is niet zozeer alledaags als wel meditatief, waardoor we gaan nadenken over de heiligheid van routines en de verborgen betekenissen die ze met zich meedragen.
ADRIAN PEREZ
Founder & Festival Director
LONELY WOLF INTERNATIONAL FILM FESTIVAL
#23LWIFF @lonelywolffest
London